Ben ‧ e ‧ dic ‧ tine /ˌbenəˈdɪktɪn◂, ˌbenɪˈdɪktɪn◂/ BrE AmE noun [countable]
[ Date: 1600-1700 ; Language: French ; Origin: bénédictin , from Latin Benedictus '(Saint) Benedict' ]
a member of a Christian religious order of ↑ monk s
—Benedictine adjective