n.
Variant: also na · ive · te or na · ive · té
Pronunciation: nä- ˌ ē v- ' t ā , - ˌ ē -v ə -; nä- ' ē v- ˌ t ā , - ' ē -v ə -; n ī -
Function: noun
Etymology: French naïveté, from Old French, inborn character, from naif
Date: 1673
1 : a naive remark or action
2 : the quality or state of being naive