tan.ˈtarə, -ˈtärə; ˈtantərə noun
also tan·ta·rara ˌtantəˈrarə, -ˈrärə ; or tar·an·tara ˌtarən.ˈtarə, ˌtärən.-, -n.ˈtärə; təˈrantərə ; or tar·a·tan·tara ˌtarəˌtan.ˈtarə, ˌtärəˌt-, -.ˈtärə; ˌ ̷ ̷ ̷ ̷ˈtantərə
( -s )
Etymology: tantara, tantarara, tarantara by shortening & alteration from Latin taratantara, of imitative origin
1.
a. : the blare of a trumpet or horn
b. : fanfare
2. : a sound resembling a trumpet call
the tantara of growing winds — Gene Fowler